هشتمین حمله ۲

خرمشهر در محاصره نیروهای دشمن قرار گرفته و هر لحظه بر تعداد آنها افزوده می شود. بخش زیادی از شهر به ویرانه ای بدل گشته که دیگر نشانه ای از زندگی در آن نیست. خیابان های خرمشهر پر شده از بوی خون مردم بی گناهی که به جرم دفاع از میهن خود به خاک و خون کشیده شده اند. مردم همه اسلحه به دست شده اند و با جمعیت کم خود جلوی ارتش تا بن دندان مسلح دشمن ایستادگی می کنند. ارتش مهاجم قول داده بود یک روزه خرمشهر را به تصرف خود در آورد، اما هرگز فکر نمی کردند با چنین دفاع جانانه ای از سمت مردم مواجه شوند. محمد جهان آراء همراه چند نفراز آخرین رزمندگان باقیمانده در روزهای پایانی قبل از سقوط خرمشهر با تجهیزات محدودی که داشتند جلوی دشمنان ایسادگی کردند و در مناطقی آنها را عقب راندند.